Przypadek 16

INTENSYWNA TERAPIA DZIECKA

Dziewczynka, 3 lata, cierpi na wodogłowie, zniosła trzy operacje odbarczania komór z płynu mózgowo-rdzeniowego. Pojawienie się białaczki szpikowej ostrej. Dwa zadania: należy rozpocząć leczenie białaczki i kontynuować odbarczanie komór z płynu mózgowo-rdzeniowego.

Powrót do strony głównej

1. Prawo międzynarodowe

   Przypadek ten uwydatnia konieczność powstania, maksymalnie precyzyjnej, definicji prawnej intensywnej terapii oraz wskazuje na luki w prawie międzynarodowym.
Jedyna możliwa odpowiedź to: leczenie białaczki i (lub) odbarczanie komór z płynu mózgowo-rdzeniowego powinny być podjęte (kontynuowane) bez względu na stanowisko rodziców, zależność od nich nie podaje w wątpliwość i nie uchyla podstawowych praw dziecka, przede wszystkim jego prawa do życia.

2. Etyka

   Interes pacjenta i korzyści, na które może liczyć, determinują decyzję (WHO, Wenecja 1983, artykuł 2). Należy wstrzymać się od jakiegokolwiek specjalistycznego leczenia, jeżeli nie przyniesie ono poprawy zdrowia pacjenta, a pozwala tylko na funkcjonowanie organów, które mogą być użyte do przeszczepu.

3. Moralność religijna

a) Katolicka. Moralność katolicka kieruje się kryteriami ryzyka i korzyści. Jednak, ponieważ obie przewidywane drogi leczenia (odprowadzanie płynu i leczenie białaczki) są "normalną terapią" w chorobie, stają się one obligatoryjne (Dichiarazione delta Congregazione per la Dottrina delta Fede sul!' "eutanasia", n. 4).
b) Protestancka. Problem ten nie może być rozwiązany bez poznania zdania rodziców lub opiekunów dziecka, którzy codziennie troszczą się o niego.
c) Żydowska. Lekarze (minimum trzech specjalistów) muszą razem z rodziną przedyskutować wszystkie możliwości. Jeśli istnieje choć jedna szansa uratowania życia pacjenta, należy przeprowadzić operację. Jeśli ingerencja chirurgiczna nieuchronnie doprowadzi do fatalnych rezultatów i tylko przysporzy choremu cierpień i bólu, należy się od niej powstrzymać. W każdym wypadku należy jednak kontynuować normalne leczenie i należną choremu pielęgnację.
d) Muzułmańska. Lekarz ma obowiązek ratować życie, a nie skracać je. Trudno w dzisiejszych czasach zdefiniować kryteria nieuleczalności choroby. W razie wątpliwości co do kontynuowania leczenia lub konieczności operacji lekarzowi prowadzącemu mogą pomóc inni lekarze, ale w żadnym wypadku nie może być przerwane leczenie dziecka.
e) Buddyjska. Zdanie podobne do zdania innych religii.

Powrót do strony głównej

Opracowano na podstawie "Medycyna a prawa człowieka"
- książki wydanej w porozumieniu z Europejskim Sekretariatem ds. Wydawnictw Naukowych (SEPS)
- inicjatorem jej przekładu na język polski - przy współudziale Rady Europy.
Przełożyła Iwona Kaczyńska. Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 1996.
Opublikowano w Internecie za zgodą wydawcy.

Oprac.: lek. Jarosław Kosiaty, e-mail: [email protected]
Adres serwisu: etyka.doktorzy.pl