PRAWO DO INFORMACJI O STANIE ZDROWIA

Przepisane leki antyrakowe powodują poważne efekty uboczne (wypadanie włosów, bezpłodność, biegunka). Chory nie wie, że jest chory na raka.

1. Prawo międzynarodowe

   W obowiązującym prawie międzynarodowym nie ma żadnych przepisów nakładających na lekarza obowiązek informowania pacjenta o jego chorobie. Wyjątek stanowi przypadek, gdy proponowany sposób leczenia może być związany z ciężkimi i (lub) nieodwracalnymi następstwami dla podstawowych praw chorego oraz gdy istnieje możliwość wyboru między ochroną tego lub innego podstawowego prawa. W rozpatrywanym przypadku efekty uboczne stosowania leków nie naruszają ani jednego z podstawowych praw chorego, w konsekwencji nie wydaje się konieczna wstępna dokładna informacja o chorobie, jeżeli chory nie zapyta o nią.

2. Etyka

   Lekarz powinien uzyskać świadomą zgodę pacjenta, opartą na dokładnej informacji, której udzielenia wymagają: WHO (Deklaracja z Lizbony, 1981, Deklaracja z Helsinek, 1964, poprawiona w 1983, Deklaracja z Wenecji, 1983); Światowa Organizacja Psychiatrów (Hawaje 1983); Europejski Komitet Prywatnej Pomocy Medycznej (Deklaracja o szacunku dla osoby ludzkiej podczas pobytu w szpitalu, 1979); Międzynarodowa Rada Służb Medycznych Zakładów Penitencjarnych (Ateny 1979).

3. Moralność religijna

a) Katolicka. Z punktu widzenia moralności katolickiej chirurg ma obowiązek poinformować pacjenta o pożyteczności albo konieczności operacji, podkreślając powstające wątpliwości i wszystkie możliwe konsekwencje. Zabieg jest dozwolony, jeśli nie ma innych dopuszczalnych metod leczenia i jeśli chory wyraził zgodę [Pius XII, AAS 40 (1948)].
b) Protestancka. Nikt nie może dysponować zdrowiem i ciałem drugiego człowieka, jakby to był zwykły towar.
c) Żydowska. Lekarz nie tylko powinien powstrzymać się od przekazania informacji, które mogą wpędzić chorego w stan depresji, ale musi kontynuować udzielanie porad tylko w jednym celu - aby uspokoić pacjenta. Lekarz powinien przejawiać troskę o chorego i udzielać mu pomocy medycznej nawet wtedy, gdy nic to nie daje.
d) Muzułmańska. Lekarz ma obowiązek uprzedzić chorego o konsekwencjach wynikających z efektów ubocznych kuracji, na przykład w trakcie leczenia raka. Związane to jest z kwestią, czy lekarz powinien powiedzieć prawdę o naturze i możliwych ciężkich następstwach choroby. Podstawowym i istotnym elementem jest to, że lekarz musi zrobić wszystko dla ratowania życia chorego. Uświadomiona zgoda pacjenta jest oczywiście pożądana.
e) Buddyjska. Zdanie podobne do zdania innych religii.